Usandım,
Nazından siteminden.
Usandım işte.
Yoruldum,
Ne zaman güleceksin diye.
Yıllardır gözünün içine bakmaktan,
Yüzünü seyretmekten,
Usandım işte.
Kahroldum,
Ardınca ikinci renksiz gölgen olmaktan.
Kahroldum.
Her gün hasta olmandan.
Mahvoldum,
Her gün kan tüküreceğini düşünmekten.
Şimdi ise hepten mahvoldum.
Sana bir şey olacak diye...
Kayıt Tarihi : 16.4.2010 09:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey sevdiklerimiz,her gün solmuş gül yüzünüzde sevgimizle çiçek açtırdıklarımız,hastayken siz sağlamlara şifa dağıttıklarımız, bir lokma aşı sizsiz yemediklerimiz, asık suratınızda mehtaplı gece diye şarkılar okuduklarımız! Azıck gülümseyinde ay karanlık geceye gün doğdu deyelim.Hüznümüzü ve isyanımızı bize verdiğiniz hayatın en büyük ödülü saydıklarımız...Yahu gülün azıcık gülün gülmenin KDV si yok değil mi?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!