Dostlarım doğdum doğalı,
Ben bu canımdan usandım.
Hele yare vurulalı,
Ben bu canımdan usandım.
Yar dediğim yar demedi,
Gönlüm ismini belledi,
yinede kıymet bilmedi,
Ben bu canımdan usandım.
Çile çektim gün saymadım,
Çok aç kaldım hiç doymadım,
Azrail’e haber saldım,
Ben bu canımdan usandım.
Der Yapalak, bir gün olsun,
Felek o yüzüne gülsün,
Dertlerim gayrı son bulsun,
Ben bu canımdan usandım.
24.06.2003
Ali YapalakKayıt Tarihi : 14.8.2008 10:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!