Bahar gelse gidip çıksam yaylaya
Kanımı donduran kıştan usandım
Mevla’m izin verse gitsem sılaya
Ömrümü çürüten işten usandım
Felek yine kafa takmış kastıma
Bırakmıyor haber verim dostuma
Sabah olsa güneş doğsa üstüme
Uykumu kaçıran düşten usandım
Bazen olur dünya dar gelir bana
Gidip iş istemem ar gelir bana
Muhannetin sözü zor gelir bana
Şu bağrımı delen taştan usandım
Gürkani yem geçti gençlik çağlarım
Dolu vurdu viran oldu bağlarım
Derdim çoktur ben bu dertten ağlarım
Gözlerimden akan yaştan usandım
Kayıt Tarihi : 8.8.2007 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!