Usandım Şiiri - Engelsiz Yazar Yusuf

Canımdan can iken,
Uzak değil yakın iken...
Özlemekten usandım...

Mesafeler yok aramızda,
İki adım ötede oysa...
İmkan varken özlemekten usandım...

Önceden çat kapı giderdim,
Neyle karşılanacağımı tahmin ederdim...
Şimdi ise bir yabancı gibi;
Acaba demekten usandım...

Bir gün döner mi?
Bir gün bir an kapıyı çalıp girer mi?
Yolunu gözlemekten usandım...

Hiçbir kimsede öfkeden dilin ayarı olmaz,
Yürek çoştu mu? Fren tutmaz...
O an göz gardaşı bile tanımaz,
Geçmişi silmeye uğraşmaktan usandım...

Eyvallah, eyvallah gün geldi bende söylendim;
Gün geldi bende öfkelendim...
Ama, ama artık çok özledim;
Beklemekten usandım...

Uzaktan uzağa her şey söylenir,
Belki yanyana gelince buzlar erir...
Sahte nefretlikten usandım...