USANDIM
Ey gönül yoruldum artık elinden,
Bülbüle inanmayan gülden usandım.
Sarmak nasip olmaz ince belinden,
Adımı anmayan dilden usandım.
Ne çıkış yolu var nede bir çözüm,
Yaşlarla dolarken bak iki gözüm,
Ne şiirim kaldı nede bir sözüm,
Türkümü çalmayan telden usandım.
Gökkuşağım renksiz, yaşamak tatsız,
Aşk yüce bir duygu yar itaatsız,
Hilekar riyakar, nursuz suratsız,
Verdikçe doymayan elden usandım.
Ne zaman elele bir çifti görsem,
Afallar kalırım olurum sersem,
Bir rüzgar götürse vuslata ersem,
Yelkenime dolmayan yelden usandım...
Değişir mi sandın alnında yazgın?
Bedenim yorulmuş ruhumsa bezgin,
Gökyüzü kararmış bulutlar kızgın,
Sürükler salmayan selden usandım.
Ali Altay TURAN
Kayıt Tarihi : 17.4.2022 12:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayattan bezdiren sevmeyi unutmuş riyakar sahte kişiler yalancı aşklar... Bestelenmiş ilk şiirimdir..😊🕊🙋 Selamlar Saygılar
![Ali Altay Turan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/17/usandim-191.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!