Usandım... Şiiri - Handan Ay

Mevsimlerden kış,yollarım kapandı; erzağım tükendi..
Saçlarıma yağan bu karları güneşler eritemedi.
Cehennem ateşinde dans ederken titredim;
Aldığım nefesten,tuttuğum dileklerden usandım..

Yaşamayı öğrenemeden yaşlandım,
Emekleyemeden sağa sola yaslandım.
Devrilmesem de yaklaştım,çok sallandım.
''Sonunda! ''dediğim aşklarımın yalan oluşuna usandım..

Ara sıra bilerek,çoğu zaman bilmeden
Kurduğum,sonradan devirerek bozduğum cümlelerden,
Mış'lı geçmişten,bu geçmişte vaad edilen günlerden,
Usandım birbirine açılan kapılar önünde beklemekten..

Anlık saltanatım,musalla taşına uzandım;
Vuslatı özledim,sahtelerden usandım..
Hayat bir yudumluktu,tadına varamadım
Ecel sürahisinde unutulan son damlaydım...

Serkan SEZER
(Yeğenim..)