Usandım Şiiri - İshak Aras

Usandım

Dünyanın çalgısı, cansız avare
Acımı görmeyen, telden usandım
Azası benzemiş, yansız duvara
Harcını sürmeyen, elden usandım

Huzuru bağlamış, vilaya köşke
Hem cinste sevdadır, inanmam aşka
Sevdalar yazılan, çiçeği başka
Kokular vermeyen, gülden usandım

İlkini görmeden, gelince en son
Edebi kaybetmiş, sürtünen somon
Dudaklar sulanmış, ağızlar limon
Tadına varmayan, dilden usandım

Gündüzler uykuda, geceler yatmaz
Sevdalar tükendi, yürekler atmaz
İşkembe büyüdü, pantolon tutmaz
Kemeri sarmayan, belden usandım

Ayağın suçunu, başlar çekecek
Cefanın önünde, taşlar çökecek
Bir fiske dokunsan, yaşlar akacak
Gözlerde durmayan, selden usandım

Etrafına dostluk, sevgi derecek
Bir küçük tebessüm, mutlu görecek
Bir anlık olsa da, huzur verecek
Bağrıma vurmayan, soldan usandım

Aras'ım dünyaya, verilmez anlam
Haykırış uzunca, laflarım ünlem
Bu ne biçim tutku, bu nasıl özlem
Vuslata ermeyen, yoldan usandım

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
4 Mart 2020