Usandım
Bir Leyla’ya gönül verdim çölden usandırdılar
Bülbül oldum bağa girdim gülden usandırdılar
Meyvesi sevgi dediler muhabbet ağacının
Üzerine yuva kurdum daldan usandırdılar
Gözümü umutla yumdum hayaller kurmak için
Sabrımı baş tacı ettim sözümde durmak için
Engelim yok sanıyordum menzile varmak için
Toprağına yak vurdum yoldan usandırdılar
KAZANCI işiten olmaz zar etme zar üstüne
Acısı dinmez yaranın acıyı sar üstüne
Puslu gönül dağlarında kar yağdı kar üstüne
Yaz görmeden kışı gördüm yıldan usandırdılar
Zafer Kazancı
Kayıt Tarihi : 30.11.2020 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!