Usandım Şiiri - Evrim Evrensel

Doğdum ben anamdan sürece devam,
Bir, Beş, on dört, on beş, on sekiz havam,
Yirmisinde tipik uçarık davam,
Büyü büyü büyümekten usandım.

Otuz beş yaş,birde baktım kırk altı,
Elli, altmış, yetmiş, yüzün de altı,
Ha bire yaş aşır eksilmez arttı,
Büyü büyü büyümekten usandım.

Emekle kalk haydi yürü sokağa,
Kırda kuzularla, akşam yatağa,
Okul,iş ve ekmek, koş ha durağa,
Yürü yürü yürümekten usandım.

Askere git, vergi öde devlete,
Çocuk yapmak görev, haydi halvete,
Hizmet ettik Sermayeyle, servete,
Sürüm sürüm sürünmekten usandım.

Doğumla ölüm arası belirsiz,
Yaşarkende sensiz, hatta kendimsiz,
Evrim Evrensel mezarda kefensiz,
Çürüm çürüm çürümekten usandım.