Usandım Gönül Şiiri - Nuh Ali Berk

Elle tutulmazsın gözle görülmez
Yeter artık gönül sendım usandım
Peşinden koşunca mutlusun ancak
Yeter artık gönül senden usandım
*
Yerin belli senin ta yücelerde
Uyutmadın beni çok gecelerde
Hep seni anlattım bak hecelerde
Yeter artık gönül senden usandım
*
Eksik olmaz hiç başımın dumanı
Çok çektirdin çocukluktan bu yanı
Dur demenin gelmedimi zamanı
Yeter artık gönül senden usandım
*
Neler vardı hayalimde düşümde
Beni yordun elli küsür yaşımda
Bir dert yükledin ki hâlen başımda
Yeter artık gönül senden usandım
*
Verdiğim tavizler neden yetmiyor
Ne söylesem sana fayda etmiyor
Ben yoruldum isteklerin bitmiyor
Yeter artık gönül senden usandım
*
Maymun iştahıyın yokki bir sonu
Hangi şey zor ise istedin onu
Anlamadım neden yaparsın bunu
Yeter artık gönül senden usandım
*
Yıllar yılı deli gibi koşturdun
Dereyi tepeyi tek tek aştırdın
Gahı üzdün beni gahı coşturdun
Yeter artık gönül senden usandım
*
Ben gönlümde bir divane gibiyim
Eşe dosta göre ağır abiyim
Bundan sonra mantıgıma tabiyim
Yeter artık gönül senden usandım
*
Bedenim çürüdü daha ne dersin
Gel diyenin hep peşinden gidersin
Günden güne benim ömrümü yersin
Yeter artık gönül senden usandım
*
Kederimi tekrar baştan yazdırdın
Hayal denizinde susuz yüzdürdün
Kul Hızır ım sen canımdan bezdirdin
Yeter artık gönül senden usandım
Yeter artık gönül senden usandım
Seni bırak ben kendimden usandım
Seni bırak ben kendimden usandım
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)