Usandım Şiiri - Zeynal Yaman

Yokuşu severim oldum olası
İnişi düşleyen gönülden usandım
Er kişinin er olurmuş balası
Namerdi okşayan dilden usandım

Hâlimden anlamaz zamanın dili
Zamana yaranan gülden usandım
Riyâ almış başın gidiyor deli
Hâra şakıyan bülbülden usandım

Alnımız açık başımız dik bizim
Zulme eğilen sümbülden usandım
Surlara şahlanan küheylan bizim
Nahıra sığınan düldülden usandım

Tarlasında yiğit terin silerdi
El kiri silen mendilden usandım
Hani o erler ki Hakk'tan dilerdi
Kuldan beklenen ödülden usandım

Adalet ki mülkün temeli derler
Temeli semiren filden usandım
Zâyi oldu gitti milli değerler
Halkı aldatan vekilden usandım

Zeynel'im sözüme katmam yalanı
Milleti soyan zelilden usandım
'Bağış' diye yutturdular talanı
Kâle alınmaz delilden usandım

1995