Usandım Şiiri - Yüksel Koç

USANDIM
Gurbet düştü hasret düştü bahtıma
Garibim gurbette halden usandım.
Bir hayat ki eremedim ahtıma
Bu dönen devrandan turdan usandım.

Yoklukla yoğruldum şükürle piştim
Rızkımı ararken gurbete düştüm
Kaç kere sınandım denendim geçtim
Fitneden fesattan şerden usandım.

Felek beni gurbet ele atalı
Ciğer pare pare gönlüm yaralı
Dedim yâre gidem yollar kapalı
Yaz bahar ayında kıştan usandım.

Ömrüm geldi geçti sanki düş gibi
Hayat beni ezdi iki diş gibi
Çok çalıştım dünya benimmiş gibi
Bu günden yarından dünden usandım.

Varlık senin yokluk senin mal senin
Her zerrede bir hikmetin var senin
Beş vakitte secde eden kul senin
Kula kulluk eden kuldan usandım.

Yad eller benim gençliğimi aldı
Bu yollarda bilmem kaç civan yandı
Vuslat vuslat dedim gözümde kaldı
Gurbette geçmeyen günden usandım.

Bu ayrılık gayrı canıma yetti
Bütün sevdiklerim terk edip gitti
Ömür defterimin sayfası bitti
Yalan dünya denen handan usandım.

Ozan Yüksel düştüm hoyrat ellere
Hasret kaldım bağımdaki güllere
Derdimi her gece ıssız çöllere
Anlata anlata dilden usandım.

Yüksel Koç.
Suudi Arabistan-Medine.1987.