Rüzgarın eline düştüm güz ile
Bir boşlukta gide gide usandım
Başıma ne işler geldi söz ile
Şu dilimi güde güde usandım
Vefasızın kalbi taştan sert çıktı
Umut çadırımı başıma yıktı
Cefa ateşini gönlümde yaktı
Sabr-ı cemil ede ede usandım
Sırtıma geçirdi hayat gurbeti
Sevginin yerine dikti nefreti
Yeşerip büyüttü dallar kasveti
“Ye” dediler yuda yuda usandım
(20.11.1999)
Zühtü BakırKayıt Tarihi : 8.6.2014 11:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!