Usandım Şiiri - Necati Keçeli

Kader defterini aldım, alalı
Gözümde çağlayan yaştan usandım
Kendimi gurbet de buldum, bulalı
Bayramda çatılan kaştan usandım

Gece arkadaşım cinler, öcüler
Kantara sığmıyor bende acılar
Unuttu sılada kardeş, bacılar
Emmiden, dayından eşten usandım

Yaz, bahar aylarım kışa dönüştü
Ellerim bağrımda çoktan kavuştu
Sabır taşı bile derdimden şişti
Yediğim ekmekten, aştan usandım

Bütün çabalarım çıktıkça boşa
Döndüm kanatları kırık bir kuşa
Anılar arşivden çıktıkça dışa
Arada sızlayan döşten usandım

Türlü entrikalar zayıf düşürdü
Dostum dediklerim benden aşırdı
Çektiğim çileler dertler pişirdi
Başıma atılan taştan usandım

Ayağımın biri girdi çukura
Gülmez oldu yüzüm gelse Shakira
Felek bakmıyor bu garip fakire
Zorla verdiği üç, beşten usandım

Bal börekte katsa benim aşıma
Bazen bir ağırlık çöker döşüme
Necati der, ömür geçti boşuna
Yaşadığım yazdan kıştan usandım

Necati KEÇELİ
İZMİR 16.01.214