Usandım Şiiri - Avni Temiz

Sevgidir yüreği alevsiz yakan
İnsandır insanı sözüyle yıkan
Sevgide araya ayrılık sokan
İkilik söyleyen dilden usandım

Perişan etmiştin kalbimi yakıp
Unutmak istedim dağlara çıkıp
Yağmurlarla değil, gözümden akıp
Beni sürükleyen selden usandım

Koşsan neye yarar tren kaçınca
Hasretin çoğalır elden uçunca
Her seher vaktinde camı açınca
Kokun getirmeyen yelden usandım

Kurutmak mümkün mü yürek de gölü
Sen Leyla’m olsaydın aşardım çölü
Koklarken Gülşen de sen diye gülü
Sen gibi kokmayan gülden usandım

Gülleri kokladım destelemedim
Sevmiyorum dedin üstelemedim
Şiirler yazdım da bestelemedim
Notadan, mızraptan, telden usandım

21.02.2013