Ural Altay Şiirleri - Şair Ural Altay

Hafıza yutkunmam da boş a-4 kağıdı,
Ne söylesem nafile.

Boşlukta asılı duran bir adam,
Derin ve meçhul.

İnsan en çok kendine muhalif,
Sevişirken alaza bir zanda.

Arafta kırk gün kırk gece,
Biraz veli,biraz deli ve mesnetsizce.

Bir ardıç ağacı gibiyim,
Çirkin müstesna ve yalnız

Kırmızı mürekkep ile belirsiz ritüeller,
Sana ay ışığı ve kuru incir getirdim seversin diye.

İmtiyazlı heveslerim var benim,
Ruhuma aykıra.

Heceden,
Geceden,
Ve senden.

Geriye kalan bir hüzün masalı,
Bir şiir,

Seni seviyorum,
Büyük A yada tövbe.

Nümerik alaşımlar ve deniz mavisi lal,
Seni düşünüyorum biraz çakırkeyf.