Unutursun Kadın Şiiri - Mehmet Semercio

Unutursun Kadın

Şair demiş: Zorlanma! Akmasın gözyaşların,
Elbette unutursun zamanla sen de beni.
Gözüne bir filinta takılıverse yarın,
Elbette unutursun zamanla sen de beni.

Boşuna yemin etme! Bu yiğit bir gün ölsün,
Yüzümü unutursun, bir bakmışsın ki, elsin.
Ki, beyaz atlı sana bir deste gülle gelsin,
Elbette unutursun zamanla sen de beni.

Neleri unuturuz bir bilseydin neleri,
Daha hatırlamazsın taptığın bu neferi.
Solunda kiracındım, boşaltırsın o yeri,
Elbette unutursun zamanla sen de beni.

Mezara kadar deriz, ki sen yüz kere dedin,
Hekimler ömür biçti, sorararım nerdeydin?
Ölenle ölünmüyor, hiç de zorlanma kadın,
Elbette unutursun zamanla sen de beni.