Evler eskir, kişiler değişir lakin hayat devam eder. Gölgesi kalır yürüdüğünüz yolların bir kıyısında
Bozbulanık hatırlanan, izleri kalır evlerin bir köşesinde yaşanmış ama unutulan.
Hiç birşey olmamış gibi gün doğar, gece olur yıl biter, ömür biter, gidenler gider.
Gidenlerin benzeridir gelenler, hep aynı oyundur oynananan, bunu çok iyi bilir seneler.
Ağaçlar büyür, kat kat yükselir ucube olan daireler.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta