Unutulmuşum!
Güneşle el ele olan dalım  sensizliğinde  kırıldı 
Ne çok  dallar  vardı tutabildiğim halbuki 
Sıkıca  tek sardığım el senin elindi
İçimde ormanlar  büyütürken 
Arzında yüzdüğüm bir taşın  kalbiydi 
Anıların külleri savrulurdu  gözlerimden
Zamanın siyah zinciri boynumda  asılı duran 
Biçare,  boylu boyunca  uzandı   sokaklarıma
Sendin durağımdaki kumral saçlarının rüzgarı
Sendin darmadağın  eden bu anları 
Çiçeklerim vardı senin gülüşünde açan 
Bahçem  konuşmuyor  benimle artık,  bu bir  figan
Yeşeren dallarımı kırdın direniyorum  bu kışa 
Anıların kırıntılarıyla avunuyorum bu hayatta 
Ateşten  damlalar döküldü  kalbime
Kefenimdi  yapraklar esrik halime..
Gömülüyorum, sarılıyorum köklerime…
Kayıt Tarihi : 15.9.2025 14:42:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Çok teşekkür ederim Halit Bey yorumunuz için.
TÜM YORUMLAR (2)