Sen yeter ki çağır, ben gelirim.
Bir rüzgarla birlikte tenine değerim.
Sen yeter ki çağır beni,
Göz yaşlarını yine ben silerim.
Unuttun deme bana sakın,
Vefasızsın deme.
Nasıl unutur insan sevdiğini?
Sen göremezsin oradan
Benim gözlerimin senin için nemlendiğini.
Bazen bir bulut olurum gökyüzünde,
Bazen bir yıldız sen beni göresin diye.
Bende bakarım gökyüzüne,
En parlak yıldızı şimali içime alırım.
Ve onun ışığıyla kendi içimde yanarım.
Sakın unuttun deme bana.
Sitem etme, yüzünü asma.
Benimde yüreğim yanıyor gecelerde,
Sabaha değen bütün dizelerimde.
Sen varsın her zaman,
Sen olacaksın.
Yıllara inat edecek minik yüreğimde
Kocaman aşkım.
Ben benden geçmişim.
Ben senin yolunu bana yön edinmişim.
Sakın üzme kendini,
Unuttun deme bana.
Her ne kadar ulaşılmaz olsada
içimde sevgin.
Bir o kadar ben seni ölesiye sevdim.
Sınırsızca,
Umarsızca,
Bağımsızca.
Hep seni sevdim.
Benim imkansız hercai çiçeğim.
Melankoli.....20-01-2007
Gürsel PalKayıt Tarihi : 20.1.2007 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Pal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/20/unuttun-deme-bana.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!