Unutmayın Beni Dostlar

Vaktı gelen bu dünyadan göçecek.

Sıra mutlak birgün bize gelecek.

Ecel şerbetini herkes içecek.

Unutmayın beni güzel dostlarım.

Birgün gelir gözlerimi kaparım.

Bende bu dünyadan göçer giderim

Dostlarımdan hayır dua beklerim.

Unutmayın beni güzel dostlarım.

O an konuşamaz dilim.

Hareket etmez vucudum.

Dönülmez yola girmişim.

Unutmayın beni güzel dostlarım.

Birgün gelir elbisemi soyarlar.

Çolup, çocuklarım benden kaçarlar.

Evimden, yurdumdan alıp giderler.

Unutmayın beni güzel dostlarım.

Kuştüyü yatakta rahat etmezdim

Kara topraklardan yapılır evim.

Ne ışığım vardır ve nede suyum.

Beni unutmayın güzel dostlarım.

Eşim, dostum beni kabre koyarlar.

Üzerime toprakları yığarlar.

Beni orda bırakarak dönerler.

Beni unutmayın güzel dostlarım.

Her sabah, her akşam bakım yaptığım,

Karışır toprağa saçlarım, tenim.

Kalır kemiklerim kabirde benim.

Beni unutmayın güzel dostlarım.

Ali derki; bende göçtüm dünyadan.

Hayırlar beklerim, evlat torundan.

Kur’anlar gönderin benim arkamdan.

Beni unutmayın güzel dostlarım.

08.03.2007 almanya