Unutmanın İlacı Şiiri - Ali Güneş 2

Uzaktan bir yolcu gelmiyor
El sallamıyor, iyi haber getirmiyor
Hasret kaldım ufak iyi bir habere
Doğalgaz borusu bedenimi kaldırıyor

Çöplerde fotoğrafını ararım
Bulunca uzun uzun bakarım
Bir de sigara yakarım
Çünkü fotoğrafın da yüzüme bakmıyor

Bir gram yetiyor anılara dönmeye
Bin söz yetmez geri dönmeye
Yolladığım mektuplar adressiz
Bakamadığım yüz tarifsiz

Yok, kalbimi açmam kimseye
Tek biri var, iyisiyle kötüsüyle
Ben kalbimi atmaya çalıştım, olmadı
O kalbini açabildi herkese

Ben beceremedim unutmayı
Geçtiğim kaldırım dolu kül ve gözyaşı
Yıllar geçmiş
Ben hala aynı yıldayım

Umutsuzca uyanmak ne kötüdür
Uyuncaya kadar hava aydınlanır
Her yazdığım kelime, bana acıdır.
Sen neredesin, ben yazarken bunları

Sorsalar unutmak mı, unutamamak mı?
Unutmamayı seçerdim, halim acınacak
Bana da ver unutma ilacını
Bilmem güçlü mü, seni unutturabilecek