Unutmamaya Şiiri - Şair Üney

Unutmamaya

Sen her sabah bir

Umut çiçeği açan yüreğinle

Şafağı arkana alıp

Bir ok gibi dalıyorsun günün içine

En ağır yükünü taşıyorken hayatın

Yorgunluk çöküyor üstüne

Issız bir geceyi düşlüyor dizlerin

Yüreğinde sıcaklığı bir elin

Böyle anlarda gülüşün kalıyor sadece

Etrafında dizilmiş masaların

Sonbahar yaprakları gibi sararmış

O kaygısız yüzlerinin üstünde

Sen orada öylece dururken ve hayatın

Dört bir yanına atarken kendini kimbilir

Penceresi açık hangi kalbe dokunursun

Dokunuşunun büyüsüyle hangi ölüyü diriltirsin

Dünyayı bir kartpostal resmiyle severken

Akşamın sofrasında yarına ertelenir gülüşlerin

Ay geceye bir yağmur gibi damlarken sen

Söylenmemiş bir aşkın tınısını mırıldanırsın

Artık hiçbir şey için geç kalmış sayılmazsın sen

Soyun esmerliğini hayatın kirli yüzüne

Lal bir bakış kalsın, geriye bakmazsızın yürüdüğün

Issız yollarını, her hatırlayışında bu kentin...

Bu kent seni sol göğsünün altında taşırken

Hep bir ağustos sıcağıyla kaynayan yüreğinde

Nisan yağmurları hiç eksik olmasın........

Şair Üney
Kayıt Tarihi : 6.12.2002 19:44:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Şair Üney