''Srebrenitsa'da 11 Temmuz 1995'de şehit düşen kardeşlerimizin aziz hatırasına saygıyla.''
Ratko Mladiç denen, piçin komutasında
İnsanlık yok olmuştu, temmuzun ortasında...
Çığlıklar duyulmuyor, hani yardım nerede
İnsandı boğazlanan, kıyı köşe derede...
Onbir temmuz doksanbeş, bunun adı soykırım
Ağlıyordu Boşnak genç, Sırp'ın elinde karı'm...
Hollandalı alçaklar, siz neyin gücüsünüz
Barış torbaya girmiş, sadece öcüsünüz...
Beraber kadeh tutar, şerefe de dersiniz
Müslüman ölüp gider, insan eti yersiniz...
Bosnalı kardeşlerim, hesabı sorulacak
Sırp'ın alnında leke, kıyamete kalacak...
Çoluk çocuk demeden, katledilen insanlar
Gecenin bir zamanı, su gibi akan kanlar...
Sekizbin kadar vardı, şehit olan Boşnaklar
Cennetin kapısında, bekliyor başı aklar...
Adalet Divanıymış, hangi hukuk adalet
Lahey'in öküzleri, gak guguk ve atalet...
Bir gün gelir intikam, alınır Bosna Hersek
İşte o gün şehitler, yan yana dirsek dirsek...
O insanlar bu gün hür, ezanlar okunuyor
Geçmişte yaşananlar, insana dokunuyor...
Srebrenitsa bizim, şehitler evladımız
Unutmadık sizleri, yüreklerde acımız...
Kayıt Tarihi : 10.7.2017 08:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!