Beni unutma diyorsun,Ah Fâyeem
Allah korusun, o nasıl söz!
Unutmak, yürekten düşmek gibi,
Bir boşluğa bırakmak seni, kendimle birlikte.
Gözlerinde saklı bir dünya var, Ah Fâyeem
Sesinde yankılanır eski bir ezgi,
Nasıl unuturum, nasıl düşersin aklımdan
Her bakışında yılları yaşatan o derinliğin var?
Unutmayı öyle kolay mı sanıyorsun, Ah Fâyeem
Külleri savurmak niyetinde değilim
Her an, her nefeste bir iz bırakmışken yüreğime
Sözlerin, gülüşlerin dolanır içimde, o kadar bana tanıdıksın ki anlatamam.
Bir anının gölgesinde, bir düş içinde
Saklı kalırsın, bilirsin, unutulmasın sen.
Yıldızlar her gece aynı göğe bakarken Ah Fâyeem
İsmin, sonsuz bir dua gibi yankılanır solumda.
Beni unutma diyorsun,
Unutmak, göğsümdeki ateşi söndürmek olur,
Ama sen oradasın, fayemm, yüreğimin en derininde,
Bir sır gibi değil, bir yara gibi değil, sen ben olmuşsun hep oradasın.
Memoçilo
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 27.12.2024 16:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!