Unutma ihtimali Şiiri - Hatice Ak

hissettin mi bilmiyorum
dün gece onlarca şiir dinledim
“Etme” diyordu Rahmetli Tuncel KURTİZ
yükseldikçe yükseldi, şiirde volüm
benim kalp atışlarım

neşeden mi, kederden mi bilmiyorum
Yusuf Hayaloğlu’nun “Merhaba Nalan”ını
kendi sesinden dinleyip
sözlerini paylaştım bir İnternet sitesinde
“ulan seviyorum seni be” başlığıyla

bir kaç meraklı okudu o saatte
yani gece devrilirken ertesi güne
hiç tanık olmamıştın biliyorum
geç saatlerde uyanık olmama
sana kızma nöbetim tutmuştu
uyku yerine

gelen ilham mıydı öfke patlaması mı
karışık bir durum ne bileyim öylesine dedim ya
dertlenmeden, göğüs kafesim ağırlaşmadan
gözlerim dolmadan dinledim paşa, paşa
belki de kendimdi dinlediğim böyle sessizce
duvar gibi, taş gibiydim, hissizdim şiirler bittiğinde

sonra uyumuş kalmışım
saatin kaç olduğunu hatırlamıyorum
gözlerimi açtığımda sabah olmuştu
odamın aydınlanmasından anladım

bir sakinlik ve duygusuzlukla uyanınca
belki faydası olur canlanmama diye
mükellef bir kahvaltı hazırladım kendime
ama hiç bir şeye gitmedi elim nedense
bir bardak çay içip kalktım masadan
aç mıyım tok muyum farkına varmadan

gerçekçi gelmiyor değil mi...?
ama böyle işte, ne ağlayabiliyorum
ne gülebiliyorum ne üzüntü
ne de öfke duymuyorum hiçbir şeye
galiba birazcık merak ediyorum sadece

neyi merak ettiğimi de bilmiyorum aslında
bütün olumsuzlukları silmek ve
hayata kaldığım yerden devam etmek istiyorum
ama şimdilik pek mümkün görünmüyor
sanki gök kubbe üzerime yıkılmış da
altında ezilmişim duygusunu
dibine kadar yaşadıktan sonra

tuhaf hallerim var anlayacağın
biliyorum hiçbir duygu sonsuza kadar sürmez
gerçek sevgi dışında ama tedirginliğimin sebebi
sana seslenmek istersem adını
resmetmeye çalışırsam yüzünü
tebessümüme karşılık
gülüşünü unutma ihtimali