Unutma Şiiri - Gökhan Oflazoğlu

Taşa sızan yakınlık zihinlerde çınlamadıkça,
uygun bir karşılık bulamaz zaman aynasında.
Boşluğa bakan gözler solup giden ışınların
uzaklığına hayranlıkla, geri getirebilir yankısını,
unutma.

Kaldın işte yok bahçesinde verim almadan, bütün
çaban yıkılmayanı güçlendiren nefes uçurumlarında
tecrüben, çağrılıdır yıldızlı göğü gölgeleyen asılın
kaynağına, orası gerçek ülken, unutma.

Uğraşın kurban edilmeden sanılara,
bir başına ve daima.

Kanılarından muaf, temelsizliği temellendiren
güç ayarında, hesapsız yaklaşan ışık kadar
coşkulu ve gören yapıya yaklaş, bir kayıp iklimin
harcında üreyen hücrelerinin inşasında kendine
aitliğini hatırla.