Unut Beni Ey İklim-i Aşk

unut beni ey iklim-i aşk
henüz soğumadı nemrutun Ibrahimi yakmayan ateşi
tövbesine ermedi vuslat
geçip gidiyor günler işte
kara gölgelerini bırakarak...

geceyi koşuyorum satırlarıma
sanki dünde kalmamış gibi dizginleri
yaşıyormuş gibi yapıyorum anla
rüyalarımı çiğniyor
geçmişin ayak izleri...

yorgunum
pişman denizler saklar sırrımı
ıslak yangınlarla
yüzüme dalgalar çarpa çarpa
sürüklerim cehennemimi
boğazımda düğümlü,yutkunamadığım
bir sıkıntı gibi
seni göğsüme ilikliyorum...

gözlerimde kerbaladan kalma korkular
alnımda boncuk boncuk terin
nefesim yetmez olur canıma
huzura ermeyen bir çığlıkla taşınır yürek
salası okunur ruhun
musallasında bir damla suyla
bekle...
BEN BİR TEK SENİ DÜŞÜNÜYORUM...