Ünsüz Yıldızlar Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Ünsüz yıldızların kandil gecelerinde
İpekten tezgahlar örülüyor
İlmek ilmekler, marifetli bilekler
Kutup yıldızı yön veriyor
Hikmetin tüm renkleri belirmiş damlalarda
Damlalar güneşte boy veriyor
Gökkuşağı çevreliyor fıtratın dileklerini
Kıtalardan kıtalara, sahralardan ovalara
Yeşile bakıyor her yer
Kumdan tepelerin gezindiği düzlüklerde
Çatlak dudaklar nemlenirken
Rahmet balçık balçık...
İlk Âdem'e verilen ruh
Kavruk iklimlerde pörsümüş kemiklere geliyor
İklime can geliyor
Güller tomurcuk veriyor

Yıldızlar kayarken muhtelif açılarda
Nur yağıyor diyar diyar rahmetten kucaklarla
Tabiat kıyama kalkmış umuttan bakışlarla
Ünsüz yıldızların kandil gecelerini alkışlıyor

Ünsüz yıldızların kandilleri hep parlak
Gecesinde gündüzünde
Engebeli ve düzünde
Enderinde en özünde hep gül kokar
Ünsüz yıldızların nurlu kandillerinden
Nevbahar akar,
Tabiat ana evriliyor, evrimler devrilirken
Tortulardan tomurcuklar beliriyor
Tomurcuklar en genizden "Hayy"kırıyor
Cezb içinde varidat dilde
Helmin mezid, helmin mezid diyor
Ünsüz yıldızların nurlu kandillerinde
Helmin mezidler hıçkırıyor.
Tomurcuklar fışkırıyor helmin mezidlerde