Bu kez yüreğim değil
Her yanım kanıyor
Gözlerimden yaş değil
Kan akıyor
İsyankar etme ya rabbim
Adam olacaksın!
Adam gibi sevecek, adam gibi sevileceksin.
Sevmeyi bilmiyorsan, sevgi sofrasına oturmayacaksın ki,
adamlığından bir şey kaybetmeyesin.
Bu uğurda yürümek zor gelmeyecek,
bazen yolunu kaybedeceksin ama korkmayacaksın,
Bulutlar gökyüzüne
Adını yazdığında
Güneşin ışıltısıyla
Yeryüzüne inen suretin, Adı sensin
Yıkımın eşiğinde bir adam
Yolun sonunda tanıdım seni
Keşke hiç tanımasa mıydım?
Mutluydum kendi halimde
Hayallerim, tutkularım yoktu.
Sevmek gibi bir düşüncem zaten yoktu.
Birden çıktın karşıma
Son sözüm sana değil elbet
Beni takip eden gölgelerle konuşuyorum
Sensizliğin ilk adımlarını atarken yavaş yavaş
Son kez düşünüyorum, seni
Yürüyüp gitmem gerekiyor
Sen kal, ben gidiyorum ey yar,
Yanımda tükenmez anılar, bir de yokluğun
Heybem fazlasıyla dolu, ağır mı ağır
Kurduğum hayalleri yıkıp da gidiyorum
Ne sevdamı bıraktığım taş duvarlara
Ah be Nalân!
Tutmasaydın elimi akşam akşam
İçirivermeseydin aşkın şarabını
Ya elimi tutuşun yok mu?
Yarın bırakacak gibi
Zaten yüküm ağır
Dokunmayın bana bu gece
Doğumu bekleyen kararlara gebeyim
Susturmayın ben böyleyim işte
Aklım çok kalabalık
Karma karışık düşüncelerin eşliğinde
Büyük kararlar arifesinde
Seni çok özlüyorum
Dayanamıyorum yokluğuna
Yangın yeriyim, kül oluyorum
Boğazım düğümlendi nefes alamıyorum
Yanımdasın uzatsam tutarım ellerini
Anlarsın, düşünce çaresizliğe yolun
Dört duvar mezarın olup da
Mevsimi geçtiğinde aşkın
Tüm kapılar yüzüne kapandığında
Anlarsın, maziden bakınca,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!