Un Ufak Mesafeler...

Sen orda,
Örtünürken yalnızlığı üstüne,
Yanı başımda soyunur yeşil,
Çırılçıplak bakar mavi, gök/yüzünden…

Örgülü saçlarında taze iğde kokusu,
Benim sancılarım vardır saklı,
Yasaklı şehvetlerimin kapı eşiğinden,
Sızar müptela duyguların günah korkusu…

Mülteci bakışların menziline,
Kurşun sesleri karışır uzaktan…
Kanar çocuğun masumiyeti,
Geç kalır evine bir genç kız,
Sokak kuytusunda iğfal edilir,
İnsan olmanın şerefi, haysiyeti…

En sahici özlemleri tanırım ben,
En yalancı aşk’ın belki
Vuslat gününden kalmadır öfkemiz…
Onurumuz vardır bizim,
Bir de sahipsiz sevişmelerimiz…
Sızar ter kokusu satır arasından,
Yenik düşer yorgunluğuna,
Hani suskunluğuna prangalı hislerimiz…

Alıp başımı gitmelerim dokunur sana,
Sokak çocukları taşlar ayak izlerimi,
Perdeleri örtülür pencerelerin…

Tenimde kanar genç kızın utancı,
Bir de seni düşünmek vardır ya hani,
İntihara meyilli saatlerinde hecelerin…
Eklenir alçağın servetine,
Bir bıçak darbesi,
Bir ölüm,
Bir sus…
Büyür kazancı…

Sen orda,
Büyütürken içinde özlemleri,
Yanı başımda küçülür şehir,
Un ufak olur mesafeler…

Bir adımlık yol almaktır kokun,
Elimi uzatsam dokunur saçlarına,
Ve uyanmaktır sadece gecenin kuytusundan,
Açsam gözlerimi, değer bakışlarına….

Öyle yakın durur ki uzaklığın,
Buluta uzanmaktır belki,
Belki dokunmaktır güneşe,
Ya da inanmaktır…
Sadece inanmak,
Yüzünü aydınlatan gülüşe…

Bir yanda düştüğüm kavga,
Hani can hıraş direnmenin hesabı,
Bitmeyen sorgularda….

Bir yanda içimin ürpertisi,
Sen ki, yüreğimin tek tesellisi
Henüz karşılanmamış yarınlarda…