Umutlar Tükendi Şiiri - Canberk Akgül

Yine bir akşam vakti
Gitme kal yanımda.
Bir acı haber, elimde papatya
Bir iskemle soğuk duvarın yanında
Ölümle karşı karşıya tutulmuş koyu bir sohbet
Bak yüzüne yüzüne ölümün
Korktuğunu sanmasın
Umutlar tükendi
Elbet sende olucan ölümün ama korkma
Gidenler gitti...
Kalanlar kaldı...
Uykularını böyle böler ölüm işte.
Gece gibidir şakası olmaz!
Karanlık gibi boğar seni!
Ürkersin,titrersin...
Düşüncedir yer bitirir seni
Tek bir yorgan yetmez öyle seni korumaya sisten
Umutlar tükenir yavaşça
Kafatasın olamaz düşüncene bir duvar
Bir ilaç olamaz o ağrıya deva
Karşında duran değil sade bir müsibet
Habsdır sana seni kemiren gam!
Ölemezsin öyle bu değil kolay...
Çürür gidersin budur cefa.

Tükendi mi umutlar.
Bittin sanar görenler
Yüzüne yüzüne bak ölümün
Bittin sansın görenler
Sen geceden medet um yinede
Olsun sana yatak tabut
Kafanı vur yastığa yinede
Unutma düşlerdir seni boğan!
Ama tükensede umutlar çaktırma vur kafayı,
Yeni güne yeni umutla uyan.
Kendini kandır!
Bitmemiş gibi davran herşey.
Güçlü görün birşeysin sansın görenler.
Kalbini filan dinleme yaşa son günlerini...
Vur, kır, konuş gerçekleri!
Nede olsa tükendi umutlar...