Uçsuz bucaksız bir umut ormanındayım
Mevsim şimdi sonbahar
Birer birer kopuyorlar
Yere değen düş kırıklığı oluyor
Dalında kalan çürüyor içten içe hasret oluyor
Bir yürek fırtınası esiyor sonra
Umut çöplüğünde yalnızlık oluyor
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta