Umut Gürses Şiirleri - Şair Umut Gürses

Gümanı terk edib geldim
Yandır beni yandır beni
Canım malım sana saldım
Andır beni andır beni

Gönül düşmüş Hak peşine

Günahlının günahından geçmezler
Dolu sunsan boştur sanıp içmezler
Bir mesele sorsan için açmazlar
Velakin okurlar tersten ayeti

İncitmemek için nefs-i murdarı

Günahsa ne diye verdin zilleti
Yaratıp ayırdın türlü milleti
Düşürdün bizleri çektik zahmeti
Ne diye Cenneti verdiriyorsun

Habili Kabile öldürttün evvel

Tevella Teberra Bilmeyen İnsan,
Günde Beş Vakitte Namaz Neyine,
Oku! Manasını Cözmeyen İnsan,
Otuz Gün Orucu tutman Neyine,

Kul Beş Vakit ile Girmez Cennete,

Karıştığından beri canın canıma,
Ne yalan bilirim ne güman güzel
Bir nişan eyledin Sen imanıma,
Ne dünya bilirim ne umman güzel

Er aşık aramış Senin yolunu,

Üçler kapısından Yediye geçip
On Dörtü tam edip bir dolu içip
Kırk parça kumaşı üstüne biçip
Canını Allah'a sunan güzeldir

Haset kalesini yıkıp yürüyen

Horasan'dan Sökün Edip Geldiler,
Nazar ile On İki Katar Oldular,
Talib olanlara nasip Saldılar
Biri Şeyh Hasan'dır Biri Şeyh Ahmed,
Mühr-ü Aba Hace Yesevi Ahmed

Hacı Bektaş Veli sultandır Sultan
Canımızda candır hemide Canan
Urumu irşaddı hem edep erkan
O Sultan değil mi Yolun sahibi

Urum erlerini birledi sırdan

Hünkar Huzura Çağırdı,
Belin Kuşağun Bağladı,
Tahta Kılıcı Aluben,
Hacım Sultan Geydürdü

Hacım Meydan Taşudur,

Muhabbetin kemaline erenler
Niyaz eder Cemaline Hak deyu
Dost bağının güllerini derenler,
Hayran kalır hem haline pak deyu

Aşksız olmaz aşıkların yurdunda,