Umut Gürses Şiirleri - Şair Umut Gürses

İnsanoğlu bir anadan doğunca
Feleğin çarkından çekerde yaşar,
Gök yüzünden rahmet yere yağınca,
Toprağa tohumu ekerde yaşar

Yaşadıkça geçmişleri göçerler

Dolduran Muhammed Sunan Alidir,
O Demine Eren İnsan Ne Mutlu
Süleyman Sultanun Mührü elidir,
Eşiğine Varan İnsan Ne Mutlu,

Ademin Nesline Şit Delil Oldu,

Kul Fukara
Dolduran Muhammed Sunan Alidir,
O Demine Eren İnsan Ne Mutlu
Süleyman Sultanun Mührü elidir,
Eşiğine Varan İnsan Ne Mutlu,

İşaret almadan davaya düşen
Çırağın, ustayım demesi gibi
Turablık etmeden haddini aşan
Ağızın ham meyve yemesi gibi

Abdal Musa derler bir ulu Pirdi

Bir kan pıhtısından vücud olmuşam
Elesti bezminden Ruhla dolmuşam
Anamın karnında secde kılmışam
Kovuldum cennetten cennet istemem

Cennetin yerine Hakk'ı isterem

Muhabbet Küpünden aldım Badeyi
İstemem Muhammed Ali'den gayri
Duydum arş üstünden Türlü Sedayı,
Hasan Hüseyin'dir Varlığım seyri,
Ehlibeyt Yolundan Ulumuz Belli,

İtikat bozuldu dillerde kaldı
Kötü kişi geldi başa bey oldu
Kimi fırsat buldu çaldıkça çaldı
Yalancı okuna düzen yay oldu

Allah Der inanır saf halk sözüne

İyilik neden zor kötülük kolay
Bu dünya sevgiden Halk olmadı mı
Kimisi çok fakir kimi ağa, bey,
Firavunla,Karun yok olmadı mı,

İyilik eylemek farz ile sünnet,

Herkim ki gönülden Muhammed derse
Ali'nin Kapısı Zuhur Edermiş
Canını Meydana Böyle Kor ise
Talibi Alıbta bir Er edermiş

Okuyup Kur'an'ı İdrak Ederse

Mecnun sensin Leyla sensin
Şol Gönlüne Ayna sensin
Harf içinde Mana sensin
Bilen gelsin Yolumuza

Nokta sensin Alem sensin