Gözlerime hüzün çöktü
Bir damla yaş aktı toprağına
Sesin vardı duvarda asılı
Her nefes alışımda
Yüreğimin sızısı kaldı
Odalarda, yalnız ve amaçsız
Penceremde ki yağmur damlacığısın,
Günün birinde habersizce gelen
Gül yüzüne meftun yüreğimdesin,
Sevdalı lodoslarda içimde büyüyen
Seni anımsarım ve duyumsarım güzel gözlüm
Gözlerimin içinde yaşamaya seni çağırıyorum
Karasına tutun ellerinle
Bırakma ne olur
Bahtsız geçen ömrümün son deminde
Karanlık bir gecenin sessizliğinde
Vursun sahile bir dalga, vursun çaresizliğime
Hazan mevsimini yaşıyor ela gözlerin
Damlacıklar dökülüyor yanaklarına, sevdaya dair
Çılgın rüzgarlar götürür seni ebruli diyarlara
Sigaran hiç sönmez olur, karanlık gecelerde
Benim ise şimşekler çakar mahsum yüreğimde
Al aldı yanakların
Gözlerimi alamadım
Yakıcıydı bakışların
Tutsak düştüm kurtulamadım
Bir çingene kızıydı
Yeni bir güne uyandım
umutlarım vardı
bahar ayında yeniden yeşermeye başlayan
ormanların içinde gökyüzünün mavisine boyandım
sağa döndüm, sola döndüm
hizaya geldim, sıraya girdim
Bu bir manevi dünyanın nidası gönlümüze süzülen
Nağmelerin en güzelidir gönül bahçemizi süsleyen
Yedi tepeyi kuşatan. yedi tepeyi aşan
Bu bir ilahi nurdur yüreğimin derinliklerine inen
İlk habeşli bilal o güzel sedasıyla
Son defa durdun
Gölgelerin ötesinde,
İzledin gelip geçenleri
Kalakaldın bir başına
Gelmek istedim sana
Gelemedim,
Hüzün nağmeleri çalıyor kırık kalbim
Sen gittin gideli Ankara'ya
Döneceksin diye yollarda ağlayan gözlerim
Ne olur dön bana
Kurumuş hayat damarcıkları son iki gündür
Her şey sana benzer
Bir ay doğar ilk akşamdan
Yansır yakamoz vuran sahillere
Deniz ışıldar
gözlerin gelir aklıma
Deniz sana benzer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!