Sözlerin kızılcık sopası gibi sertti
Dokunduğu her yeri acıtıyordu.
Ne gül olmayı becerebil din hayatta
Ne sevgi olup yüreğe akmayı.
Dilin çok sivriydi adeta bilenmişcesine
Kalbimi ortadan ikiye bölüyordu.
Ne aşka inandın sevdin
Nede sevene saygı duydun.
Ellerin kanlı ve kirlenmişti
yıllanmış aşkımıza kıymıştın
Ne bana gel dedin
Nede zalimliğine son verdin.
Hokkabaz misali oynuyordun gençliğimle
Ömrümden ömür çalıp gidiyordun
Ne kahkaha atmayı becerdin
Nede gülmeme izin verdin.
Kayıt Tarihi : 26.7.2014 01:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!