İnsan yaşamın yörüngesinde,
bazen yaptıklarına,
bazen yapamadıklarına üzülür.
Oysaki akıntının kendisini ne yana sürükleyeceğinden bihaber,
çaresizce asılır küreklere.
Varacağı ilk kumsalın adıdır umut.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Umut yaşayabilmektir.
Umut doğan güne göz kırpmak.
Şafağı selamlamak,
Geceyle kucaklaşmak.
Umut yaşayarak yaşlanabilmektir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta