Sen de git!
Her giden gibi
Aldırma! batan güneşe
Bakma! gözlerdeki yaş'a
Solsa da içindeki ümitler
Yitirme; umudunu asla
I
Üstünü örtemedim yalnızlıkların
Gündüze çeviremedim kara geceleri
Üşüdü bedenim, yalnızdı ruhum
Hüzün kokuyordu kahrolası akşamlar…
Karadeniz hırçın kız,
Dalgalı saçlarıyla
Kucak açar herkese
Bitmeyen sevgisiyle..
Seller, nehirler gibi durmaz akarım sana
Ayırma bedenimi, kollarına alsana
Düşünmem ayrılığı yanımda olamasan da
İnadına severim uzaklarda kalsan da...
Çarem sensin, hüznün beni boğsa da
BALIKÇI
Ege’nin sakin bir köyünde yaşardı
Denizci Hasan ve ailesi
Deniz kıyısındaydı evleri
Eğer bir gün kaybedersem seni
Hayat biter benim için,
Kokun, özlemin kalır tenimde.
Bitmez acılarım, dönemem geriye
Seni bulamayacağımı bile bile
Yaşları akıtarak gözlerimden
Aşk; yürek ister
Yücelir sevgiyle
Sahip olmazsan diline,
Hakim olmazsan nefsine,
Döner sonunda bir çöle..
ANADOLU’M
Hasretin yaktı sinemi
Kül eyledi yüreğimi
Alıp gitti benden beni
Karanlıklar bıraktım sana,
Gözlerimin siyahından.
Gör beni, fark et beni diye….
Mavilikler bıraktım sana,
Bitiyor bir gün daha
Geceler dönecek sabaha
Bense ümitsiz sevginle
Kalacağım bir başıma…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!