Zor bir çizgidir hayat
Yaşam, kuytu gecede yazdığım roman
Anılar, ölüm kadar soğuk
Uçsuz, bucaksız karanlıklarda...
Sevdam; alevlerde bir kor
Sensiz yaşamak ölüm kadar zor..
Adını kazıdım kumlara,
Duvarlara yazdım boyalarla.
Bir kalp yaptım sana
Düşlerimin şafağında….
Yine karanlık bir gecedeyim
Dışarıda yağmur yağmakta
Lambalar sönmüş evlerde
Sokaklar derin sessizlikte..
Yürümekteyim hayalinin düşüyle
Geçmek bilmez mahpushane geceleri
Ne akşamlar sabaha dönmek bilir
Ne de sabahlar akşama…
Gece olur, hüzünler sarar odaları
Aşk; bir sırdır ince çizgide,
Mucizedir bilinmeyen denklemde,
Paysız paydasız kesirdir,
Sonuçsuz kalan problemde,
Yetmez sayılar sevgi matematiğine....
Düzce’nin gülüydün, Karadeniz’in çiçeğiydin sen
Çocuk yaşta evlendirdiler seni
Daha doğru düzgün tanıyamadan kendini…
Anneannem, Nazmiye’m
Ben seni 35’imde sevdim
Kara gözlerinde, çatık kaşlarında
Ak düşmüş saçlarında…
Ben seni yalanlarında sevdim
Şehidim Mehmed'im
Bir aslan oldun Çukurca dağlarında
Siper ettin gövdeni hain alçak düşmana
Kaleye dikilen bayrak oldun
Şehir derler adına
Karınca misali bir sürü insan
Nereden gelip, nereye gider
Bir tarafta arabalar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!