Seksenlik ninem oturmuş sandalyesine
Günlerdir enkaza bakıyor gözleri yaşlı.
Elli yakınını kaybetmiş,
Gelinini, oğlunu, torununu
Hala bir torunundan haber yok
Dünyası çökük, dünyası bitik, dünyası yıkık
Enkazda hüzünlü gözleri, gözleri soluk.
Seksenlik ninem oturmuş sandalyesine
Oturmuş sandalyesine seksenlik ninem
Her gün kepçe gelmeden o gelir,
Gözleri hep kepçenin üzerindedir
Umudu, umudu...
Ölüsüne ya da dirisine ulaşma nöbeti
Seksenlik ninem,
Enkazın önünde hep beklemektedir. .
Kayıt Tarihi : 12.3.2023 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!