Ümmü Aşcı Şiirleri - Şair Ümmü Aşcı

Göçmen kuşlar,yuvaya dönmüş,
Zemheri ayı, gelip çatmış,
Kar,kapıya dayanmış,
Ayılar,kış uykusuna yatmıştı...

Gecenin kör karanlığında,

He gülüm..

Dertli dertli bakma öyle, kıyamıyorum.
Can evimden vuruldum,diyemiyorum.
Akan gözyaşlarını istesem de, silemiyorum.
Sensizlik tak etti cana, ne yapsam bilemiyorum..

ayın şavkına tutunup,
yıldızları seyre daldık
söndürdük kandili ilk akşamdan
gözleri gerçeklere kapatıp
sadece zevke daldık.

vakit gecenin sabahı
zaman ağacından,düştü bir yaprak
yüzlerde pişmanlığın açı cizgileri
gözlerde donuk bakışlar..
holde gözü açık,kesik baş...
daha ne kaldı yaşanacak...

Taşıdım kamburumda kırılan seneğimi
Ömrümce acımadan verdiğim emeğimi
Çözülmeden sardığım hüzünden yumağımı

______Yad ellere attın da gayri bulamaz oldum
______Akan gözyaşlarımı artık silemez oldum.

gidişinde;
şenlikler kuruldu
konvoylar dizildi ardınca..


unutma,selam eyle sevdiğine varınca

Utanma,
Sil gözünün perdesini,
Gör hayatın hazin yüzünü,
Çözsün yüreğin,donmuş buzunu.

Utanma,

Minicik yüreğime,ekmiştin sevda tohumlarını,
Nisan yağmurlarıyla ıslatıp,sevgi güneşiyle beslemiştin.
Herşeyimdin,sevdamdın,vazgecilmezim.....
Ayaz gecelerimi ısıtır,karanlık gecelerimi; aydınlatırdın.

Kızgın güneşin altında boy gösterdi sevdamız,

umut ağacım


gecenin en efsunlu diliminde
ay küsmüş yıldızlar sönük
hüzünler dalga dalga esiyor ayazında

Yüreğimi ekiyorum,Eynal Kaplıcaları’na,
Kükürtlü su ile yıkanıp,mavilere boyansın,
Pembe çicekler,mis kokuları ile sarmalasın,
Mutlu kelebekler,dans etsin gönüllerde...

Yüreğimi ekiyorum,pınar başına,