Ümit Koral Şiirleri - Şair Ümit Koral

Ne yaptın bana da değiştim ben
Nasıl sana bağlandım
Gözüm senden başkasını görmüyor
Kalbim senin nefesinle atıyor
Kulaklarım senin sesinle can buluyor
Dudaklarım seni istiyor!

Bir yanardağın içine atsalar beni
Isınır mıyım sanıyorsun?
Beni ancak senin teninin sıcaklığı;
Döndürebilir hayata
Ancak senin ellerini tutluğumda;
Anlıyabilirim yaşadığımı....

Korkuyorum yarınlardan,
Yarınlar çoluk çocuk,
Vahdet önünde çokluk.
Çok korkuyorum.
Yarın hayat nasıl olacak.
Korkuyorum yarınlardan,

Sana sevdamı anlatacaktım.
Yüreğin heyecanla çarpacaktı.
Bir sevgiliye sunuluş gibi
Sözcüklerim kalbine işleyecekti
Konuşsaydım, sözcüklerimle sevişecektim
Gözlerini kapatıp;

Her sokağa sevdamızı yazacağım
Taşlara adını kazıyacağım

Aşkımız yıllara, yağmura ve kara
Meydan okusun artık
Yıpransak da bu yolda

Damarlarıma işliyor biliyormusun gülüşün
Bağımlılık yapıyor bende
Vazgeçilmesi mümkün olmayan bir tutku
Hiç kimsede olmayan içten gülüşün

.........................................Seni bana anlatan en iyi tarif gülüşün

Beni attın bir kör kuyuya,
Bu öyle bir dipsiz kuyu ki
Senin hasretinle boğuluyorum
Yakındır iflas edip ölmem
Hemde çok yakındır merak etme yar
Her yaşam tamamlanacak değil ya

Yetmişli yılların aşklarını istiyorum
O sade aşkları...
Yiğit delikanlı ile,
Hanım kızın aşklarını...

Ehli namus sokaklarda,

İkimizde severiz geceyi ama,
Sen bu geceyi daha çok seveceksin.
Bu gece hayatımızın en önemli gecesi olacak
Bize ait olacak ama,
Kimse bilmeyecek
Kimseye anlatmayacağız

Hasret ne demek bilirmisin?
Çektikçe sancılanır
Doğmaz içindeki çocuk bir türlü
Hiç düşündün mü onu geceler boyu?
Göz kapakların düşene dek...
Bütün gün boyu belki gelir diye umutla bekledin mi?