Gerçek fikir adamı, sanatçı, politikacı
Gülme öyle acı, acı!
Arayıp sormuyorlarsa seni
Duymuyor, duyurmuyorlarsa sesini,
Sabret;
Bu iyiye işaret.
Nereye koşuyorsun böyle? Ne bu acele?
Olacağı öne alabilir misin?
Çare bulabilir misin ecele?
Fazladan bir dakika çalabilir misin?
Birer ömür biçmiş Rabbim her fâniye
Ölümü geciktirebilir misin bir tek saniye?
Korkma
Öfken gitmez yabana
Bela okuma bana,
Şiir oku.
Bırak
Uğraşma uygunsuzla, uygunla
Sadece dokun bana duygunla.
Biliyorum ki kardeşsin
Yürekler birlikte titreşsin.
Elbet akort işi bu, emek ister
Sevmek ister, önemsemek ister.
Sensin tek İlâh, sendedir derman
Sendedir felâh, senindir ferman
Kaabîd de sensin, bâsıt da sensin
Tevvâbsın, tevbe kabul edensin.
Islâh et beni, sabır ihsan et
Yalnız yaşıyordu.
Bekârlığın sultanlık olduğunu savunur dururdu
Ama işte Otuz Bir Aralık 1999 sabahı
Fayda etmedi dinlemek Bach’ı
Çıkarken kapıyı hızla vurdu.
Her şey bir oyun...
Ne her koyun
kendi bacağından asılacak,
Ne de başkasının şaşırmışlığı
bizi özgür kılacak.
Ellerim avuçlarına hasret,
Başım göğsüne;
Sığmaz oldu artık bu yürek kafesine.
Gözlerim gözlerine hasret bir tanem,
Yüzüm nefesine.
Sırlarla dolu dünyanın sırsız aynaları!
Cam olarak da işe yaramazsınız,
Tekrar kuma da dönüşemezsiniz.
Işıldayıp gönüllere düşemezsiniz.
Bu âleme gerçeği yansıtmaya gelmiştiniz
Yanıltmak değildi işiniz.
Anlamak oldukça güç, kimdir ahengi bozan
Herkes biraz romantik, herkes bir parça ozan.
Hepimizin yüreği sözde sevgiyle dolu
O halde neden bağlı çoğunun eli kolu?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!