Ümit Karaman Şiirleri - Şair Ümit Karaman

HİCLERLE YAŞAMAK.
Sen hiç üşüdün mü, iliklerine kadar işleyen buz gibi soğuklarda
Sen hiç ıslandın mı sevgi sağanağı zannettiğin sicim gibi yağan yalancı yağmurlarda
Sahi,sen hiç hıçkıra hıçkıra ağladın mı kimselere duyurmadan karanlık sokaklarda
Sen hiç sırtından vuranları görünce ölmek için hiç Allah'a yalvardın mı geceler boyunca
Sen hiç, senin yanında olanların seni bozuk para gibi harcadığını gördün mü akıp giden hayatında

YAZ SENİN OLSUN BÜTÜN KIŞ BENİM
SEVABIM SENİN OLSUN GÜNAHIN BENİM
DEĞMESİN TENİNE BİR DAHA TENİM
ÖLSEMDE İNAN BU SEVDAM SENİN
BAHAR SENİN OLSUN SONBAHAR BENİM
GÖZYAŞIM SEL OLSUN ÖNÜNDE SENİN

BEN BİR GÜLÜ SEVDİM BİRDE BENİ GÜLDÜRENLERİ
BEN BİR UMUDU SEVDİM BİR UMUTLARIMI GERÇEKLEŞTİRENLERİ
BEN BİR DÜŞLERİ SEVDİM BİRDE DÜŞLERİMİN İÇİNDEKİ GÜZELLİKLERİ
BEN BİR DÜNYA SEVDİM BİRDE O DÜNYAMI GÜZELLEŞTİRENLERİ
BEN BİR İHANETİ SEVMEDİM BİRDE İHANET EDENLERİ!

SEVGİNE HASRETİM BİR TANEM BENİM
RUHUMU SEVGİNLE SARDIN BU GECE
UYKUNDA ÖPMÜŞTÜM SENİ GİZLİCE
SICACIK NEFESİN ESTİ SESSİZCE
SEVGİNE HASRETİM BİR TANEM BENİM
UMUT YEŞERTTİN SEVGİ BESLEDİN

Sevgi paylaşmak demektir, acı elem ve kederlere ortak olmak için,
Sevgi umut demektir, hayata tutunmak için
Sevgi dua demektir, yardıma muhtaç tüm insanlar için,
Sevgi vatan demektir, bu topraklar uğruna canını verenler hatırlamak ve hatırlatmak için,
Sevgi anne demektir, sizin göz yaşı dökenler için
Sevgi baba demektir, yuvasına emek taşıyanlara saygı duymak için,

ŞİİRLERİM OLMASA

YALNIZLIĞIMDA DÜŞTÜĞÜM KARANLIKLARDA,
ŞİİRLERİME SARILIYORUM,
İSYANIMI MISRALARIM BASTIRIYOR,
SEVGİMİ DİZELERİME SIĞDIRMAYA ÇALIŞIYORUM,

Bazen sisler içinde kaybolan,bazen sessiz bir şehir olan İstanbul
Bazen büyük aşklara şahit olan,bazen o aşkların içinde kaybolan efsanemsin İstanbul
Bazen üzüntüye boğulan, bazen yoksulluğun kucağındaki çocuklara kucak açan, İstanbul
Bazen güzelliklerini dünyaya sunan,bazen o güzelliklerine destanlar yazılan efsanemsin İstanbul
Bazen umutları saklayan,bazen o umutlar için şarkılara konu olan İstanbul
Bazen acılara neden olan, bazen o acılara merhem olan efsanemsin İstanbul

Siz hiç mısralara sordunuz mu bu duygu bu öfke nasıl yazıldı diye,
Siz hiç kaleminize sımsıkı sarılıp yazdınız mı, gerçek sevgililer nerede diye,
Siz hiç umut oldunuz mu kaybolmaya yüz tutmuş insanlık için nasıl çare olalım diye,
Siz hiç teninizde hissettiniz mi sıcacık bir aşkın nefesini nasılmış diye,
Sahi siz hiç, düşündünüz mü ben nasıl biriyim diye,
Gerek yok dimi öyle bir şeyi düşünmek için beyninizi yormaya bile.

Bir düşüş bir ölümdür bazen seni anlamayanlar karşısında
Bir sevda yok oluştur bazen anlaşılamadık tan sonra
Bir serzeniş haykırmaktır bazen
Senin hayatını hiçe sayanlar karşısında
Oysa bir umut gercekleşmelidir artık
Sana yapılan bunca haksızlıklardan sonra

Canan el olmuş canım perişan,
Yalan yastık olmuş etraf toz duman
İyilik kaybolmuş, nefrete devam,
Söyle yalan dünya sana, ne diyeyim ben
Görmezden gelmişler hep iyilikleri
Ruhları yok etmiş güzellikleri