Ümit Karaman Şiirleri - Şair Ümit Karaman

Ben söylerim kalem yazar
Sevgi yolu dosta çıkar
Düşmanlarım çelme takar
Gönül gel eyleme beni
Hasret kalmış aşka gönlüm
Düşmüş yollara özüm

Ve bir gün gerçeği anlayıp bana dönersen
Söylediklerimi unutmadan olur mu gülüm
Sevgime inanıp beni istersen
Başını dimdik tut utanma gülüm
Canını canımdan bile sevdiğim
Ömrünü ömrümden üstün tut gülüm

Hayatta en güzel şey,
Yüreği güzel, sevgisi ezel, dünyalara bedel birisine rastlamak.
Güzel olan her şeyi onunla tatmak ve onunla yaşamak,
Kırmadan incitmeden el ele merdivenleri çıkmak.
Ve semaya el açarak, Allah'a yalvarmak.
Sen, bizi kini, nefreti, olmayan bir dünyada buluştur diye dua edip haykırmak.

Seninle ağlayıp seninle gülen
Bu hayat için ömrünü veren
Nefretin üstüne bir kalem çeken
Bu güzel sevdam hep senin için

Birlikte var olan birlikte seven

İnsan gibi yaşayanlara bahane bulmak,
Sana mı kaldı deyus
Şeytanla ortak olup etrafa çamur atmak
Sana mı kaldı deyus
Uğraşmadan kazanıp yan gelip yatmak

HİÇLERLE YAŞAMAK.

HİÇLERLE YAŞAMAK.
Sen hiç üşüdün'mü, iliklerine kadar işleyen buz gibi soğuklarda
Sen hiç ıslandın'mı sevgi sağanağı zannettiğin sicim gibi yağan yalancı o yağmurlarda
Sahi sen hiç hıçkıra hıçkıra ağladın mı kimselere duyurmadan sesini o karanlık sokaklarda

YALANLARLA DOLU BİR YAŞAMDA BENİ KARŞILIKSIZ VE TERTEMİZ DUYGULARLA SEVDİĞİN İÇİN,
SEVGİNİN UMUTLARLA BESLENİP,PARANIN ONU YOK EDEBİLECEĞİNİ ÖĞRETTİĞİN İÇİN,
GÜVENİN ORTADAN KALKMASIYLA, BİRLİKTELİĞİNDE ORTADAN KALKACAĞINI HATIRLATTIĞIN İÇİN
PAYLAŞMANIN MUTLULUĞUNU, DAĞLARDAN DA BÜYÜK OLACAĞINI ÖĞRETTİĞİN İÇİN,
ÜZÜNTÜNÜN VE KEDERİN İSE, PAYLAŞILDIĞI TAKDİRDE,
KAYBOLUP GİDECEĞİNİ ANLATTIĞIN İÇİN,

İnsan Olmak
.......İnsan olmak zor be arkadaş
kimi beşerim der şaşar
kimi utanmadan yalanlarıyla yaşar
hele hele öyleleri var ki
ekmek yediği kabı sallayıp çöpe atar

Elinden geleni ardına koyma
Hatalarını kapatamazsın
Benimle artık oyun oynama
Gerçekleri asla saklayamazsın
Yoruldum artık bırak peşimi
Aynada göreceksin tüm gerçekleri

KAVGAM VAR KENDİMLE
kavgam var kendimle
her şeyi neden kafama takıyorum diye
deli deliyle anlaşırken
bizdeki bu hırs,bu arsızlık ne diye
para,mal, mülk için kendimizi harcamak ne kadar doğru