Yıllar sonra…
2000 bilmem kaç yılının,
Güneşli bir Mayıs gününde
Çıkıp da mezarımdan ,
Geleceğim Sana, tıpkı bugünkü gibi.
Hep sordum kendi kendime
Niye unuttum Seni Anne?
Niye Seni hiç hatırlamadım,
Aramadım.
Senden ayrılınca...
Yok, ne toprak, ne ağaç, ne su, ne böcek
Kuş, balık, çiçek.
Rüzgar, güneş, yağmur yok.
Yok hayat, dört duvar arasında!
Hayatın suni'si, tv nin plazması, lcd si
Bir şiir daha yazacağım
Ruhumun saçlarına aklar düşmeden
Serde gençlik günleri varken
Papatyaya, kelebeğe küsmeden
İhtiyarlamadan, hayattan bezmeden
Seninleyim bazen bir,
Bazen beş gün üstüste.
Sonra bir kopuk,
Giriyor araya ve...
Sensizim bazen üç,
Esen yele karışsam
Uçup gitsem buralardan.
Unutsam Seni......
Ve Seni Sevdiğimi.
Özgür olsam
Bir çiçek solar
Ve bir kuş düşer ağaçtan,
Ölü balıklar karaya vurur...
Ardından bir sessizlik...
Rüzgar esmez,
Başlayınca yağmurlar
Islandı kuşlar, böcekler
İnsanlar ve Ben...
Kopunca fırtınalar
Dağıldı ağaçlar, dallar, yapraklar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!