Ümit Güloğlu Şiirleri - Şair Ümit Güloğlu

Yoktur kul'a kul'dan, ne hayr, ne şer,
Tek hayr Hakk'tan, ey gafil beşer!

Zannetme, ekmek ve su ve nefes
Değişir zerre dahi; ...

Deniz geldikçe üstüme
Seslendikçe dalgalar
Gidesim gelir;
Kucaklaşmak, bir arzu içimde,
büyür...

Hep Sensin kafamda;
Senden ayrı bakamıyorum camdan
Senden ayrı yemek yiyemiyorum
Senden ayrı nefes alamıyorum
Uyuyamıyorum, yaşamıyorum

Kısacıktı hayat
Ama anlamadık,
Dertlerden tasalardan

Kısacık olduğunu
Bulutlar dağılınca

Gittin ey arkadaş
Gidenlerin hiçbir zaman geri gelmediği yere
Ve hepimizi bekleyen
Yaşın henüz 45'ti oysa

Üç damla gözyaşı düştü gözümden

İşte böyle terslikler
ters yapar adamı.
Yokuş çıkar önüne,
yokuşun inadına
tırmanır da tırmanır.

En çok neyi severim
bilirmi ' sin?
Bir anamı
Bir denizi
Bir de SEN'i

Seninle kavga etmek güzel!
Tıpkı bugünkü gibi...
Dalaşmak, hırlaşmak güzel,
Bana darılman güzel!

Tüm kötülükler,

Ben ne Shakespeare’im,
Ne Nuh, ne Kral Süleyman
Gezerim bedenden bedene
Atlarım çağdan çağa
Bazen taş olurum, bazen su
Bürünürüm sonsuz şekle

Yaz babam yaz...
Yazmak istediğin bir şey mi var sanki?
Aksine yazmamak istediğin şey
Öyle çok ki!
Öyle ise, boşver be Ümit;
Ve de ki