Ümit Güloğlu Şiirleri - Şair Ümit Güloğlu

Yazdığı zaman
Seni Bana
Boştu Dünya
Yoktu ne Yıldız, ne Güneş

Sen'de ararken Yaz'ı
Gördüm ki Güz de sende imiş.
Hep sen imiş İlkyaz,Sonyaz.

Anam'ın ekmeği Sen,Babam'ın teri Sen.
Memleket havam Sen,Ay'ım Güneş'im Sen.

Belki bedenimi bugün doğmuş gibi yapamam ama
Sanki bugün doğmuşum gibi düşünebilirim
Herşeye yeni bir gözle, ilk defa görmüş gibi bakabilirim

İlk defa görmüş gibi bakabilir ve;
İlk defa görmüş gibi aşık olabilirim Sana Bugün

Sen! Küçük kız
Adın Pınar.
Tahtta oturan,
Sallanmayan.

Bir küçük kız:

Yeter mi ki hiç,
Bir gün gelmeyen sevgi?
Ve yeter mi günler?

Zamanın yalnızlığında Ben!
Ağlasam ne farkeder,

Kordan, yanan dudaklarınla
Bin yıllık hasretinle
Asırlar kokan nefesinle
Aç kollarını Ben geldim

Buluşmak,

Balıkçık ağlasa da yuvasında
Görünmez gözyaşları
Ve duyulmaz,
Hıçkırıkları

Kimbilir, belki bir avcıya

Hiç gelmeyecek mi
beklediğim?
Gözüm kara,
Hapsolmuş benliğim.

Gün gelir

Mektupların gelmese de, eskisi gibi,
Ben hep Sana yazacağım!
Ve hep arayacağım,
Aramasan da beni...

Beni unutmuş olsan da,

Baktı gözlerine insanın
sadece ,
açtı ,
doyulsaydı sevgiyle , doyacaktı
o kadar temizdi sevgisi
perdesizdi ...