Geçtim diyorum kederleri
Uçuyorum seher yeliyle
Dönmek geçmiyor gönlümden
Kalsam diyorum
Dursa zaman
Kıpırdamasa dal
Kattım hepsini
Yaktım yeri göğü azmanı
Yakılmadık sen kaldın
Yıldız olduğun yalan
Başımda tufan
Günümde duman
Dağların gölgesinde
güneş kıt
Cılızım bu sebepten
adaletin kefeleri bana dar
asiliğim bu yüzden
Umut gözlerimde
Beşiğim kayadan
Ninnilerim dağlardan
Bir masal dinletmişler
Uykuya dalmışım
Uyandım hala aynı masal
Doğurmuşum üç kız beş oğlan
Karanlıktan uyandım
Yıldızlar şahidim
Sesizlik var
Uyanmakta tabiat
Şiir yazıyorum
Sevinç içinde
Başımıza doladılar
Kara çemberi
Her ucunda,
yatırımcısından hatıra
kara birer onar halka
Döner azgın zamanlara
Her şey ayan beyan
Sanki değişecek ne vardı
Buhran, da buhran
Mevzular kovalandı
Dolandı, dolandı
Yumak yuvarlandı
Akrep açar pençelerini
Gözlerine toplar zehrini
İyice daraltır çemberini
Zehrini akıtacak damar arar
Kimseye yetmeyince gücü
Döner zehirler kendini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!